Reisverslag WJD Madrid
Door Johannes Wong Loi Sing, Sabrina van Dijk en Marianne Heijkoop.
Maandag 8-8-2011 Door: Marianne Heijkoop
Stel… je hebt het koud, het miezert, de rilling slaat op je benen en je smacht naar een kopje thee.
Je loopt een gebouw binnen en je ziet een grote massa jongeren. Ze staan in de rij om zich voor de grote reis aan te melden. Je kijkt om je heen. Daar ligt het: Een grote van stapel. Mooi in het oranje en bedrukt met de tekst: “Vamos a Madrid”. Het kopje thee waar je naar verlangde kan wachten… je wilt die trui.
Ja, de WJD is begonnen. Iedereen dezelfde trui, je moet het doen met een bekertje thee en je hoopt dat de deur snel opengaat, zodat je warm kan zitten en je lekker geniet van de jongeren om je heen.
We gaan op reis.
Donderdag 11-8-2011 Door: Johannes Wong Loi Sing
Vandaag is het een bijzondere dag. De pelgrims gaan vandaag op tocht, ergens door het bos om uiteindelijk Christus te ontmoeten op een hoge berg in een mooie basiliek. Onderweg krijgen zij een rood steentje. Dit symboliseert de goede eigenschappen. Tijdens hun tocht moesten zij een grijs steentje zoeken, dit is de schaduwzijde die later in de slotviering opgedragen zal worden, m.a.w. afstand doen van het kwade.
Na de dienst kregen de jongeren de gelegenheid om een rondleiding te maken en onder andere de relikwieën van Maria Magdalena te begroeten.
Terug in Nevers kregen wij een heerlijke maaltijd en bedankten de keukenmedewerkers voor de goede zorg!
Donderdag 11-8-2011 Door: Sabrina van Dijk
Rond 15 uur komen we aan in Vezelay bij de basiliek van het voormalige Benedictijnenklooster, waar wij met zijn allen de Eucharistie vieren. Ook gaan we na de Eucharistieviering onder de basiliek waar de relieken van Maria Magdalena liggen. Een ieder wordt automatisch stil op het moment dat wij de trap naar onder afzakken. De ruimte is heilig en dat voelt een ieder heel sterk aan. Het is een ruimte voor gebed en meditatie.
Om 17 uur stappen we in de bus terug naar Nevers. In de avonduren volgt een interessante lezing over Heilige Benedictus. Zijn levensmotto en hoe wij kunnen leren om opgebouwd te zijn in Jezus Christus. Het is de laatste avond in Nevers, vele jongeren blijven nog nababbelen over de avonturen die zij door de dag hebben beleefd.
Donderdag 11-08-2011 Door: Marianne Heijkoop
Na een half uur streven, wachten en proberen om niet aan de kriebel in mijn buik te denken, heb ik besloten om toch te gaan biechten…
Een uur later, vanwege de lange rij, is er een grote last van mijn schouder gevallen. Samen met Eline bespreek ik de avond. Dit is mijn momentje van genieten. Heerlijk, even gezellig kletsen voordat we gaan slapen in onze warme slaapzak.
Zatedag 12-08-2011 Door: Marianne Heijkoop
Welkom?! Is iedereen altijd welkom? Mag zomaar iemand aankloppen en mee-eten? Zet jij je deur open als iemand een slaapplaats zoekt? En ga je dan ook nog een feest organiseren omdat je blij bent dat je visite hebt?
Zo ging het toen we vrijdagmiddag aankwamen in Haro (Spanje). Wat een feest was het! We waren uitgenodigd in de kerk en deze zat stampvol met 200 jongeren uit Nederland en Suriname. Er werd gezonden, geklapt en bedankt. Na de welkomstviering liepen we in een grote stoet naar het gemeentehuis waar we een welkomstspeech kregen. Vuurwerk werd afgestoken, natuurlijk werd er hard gezongen en ook het dansen mocht niet ontbreken. Geweldig! Het WJD-gevoel zit er weer helemaal in! Ik kan niet wachten op Madrid.
Flashback van Marianne Heijkoop
26 augustus 2011 door Marian
Als je ook naar de WJD bent geweest, dan herken je dit waarschijnlijk wel: de herinneringen blijven maar komen. Marianne Heijkoop (je kent haar misschien van haar blogs uit Suriname) zat op de terugweg in de bus en schreef een van haar flashbacks voor ons op.
Daar lag hij. Wat zag hij er goed uit! Mooi wit, netjes opgeschud, heerlijk dik en mijn hoofd paste er precies in. Ik heb het over een kussen. Ernaast lag een grote, blauwe dobbelsteen. De afspraak was: “Wie twee gooit mag hem een nachtje lenen”. Terwijl ik er verlangend naar keek dacht ik terug aan de mensen die ik die dag had gezien…
Mini-WJD
Duizenden mensen in Haro, Noord-Spanje. We hadden daar een soort mini-WJD. Voor m’n neus liepen een aantal Fransen te zingen en te dansen. Hun vlaggen wapperden in de wind. Er straalde een vrolijkheid vanaf. Wat voelde het goed om één te zijn met die duizenden mensen. Het maakte niet uit wie je was en waar je vandaan kwam. Er was maar één ding dat telde en dat was het geloven in God!
Massa’s jongeren in Haro