Heilig Land reis
Heilig Land reis
Op tweede paasdag zijn we met een gezellige groep van 16 jongeren uit Leiden en omstreken samen met onze kapelaan en 2 begeleiders van de organisatie Kerk in Nood op weg gegaan naar het Heilig Land. Niet alleen bezochten we veel belangrijke plaatsen uit het leven van Christus, ook hadden we veel ontmoetingen met de christenen die daar wonen. Het bijzondere is dat zij direct afstammen van de eerste christenen uit de eerste eeuw en dus in feite de aller-oudste christengemeenschap zijn. In die zin worden zij ook wel de “levende getuigen van Christus aardse leven” genoemd. Tijdens de ontmoetingen merkten we hoe belangrijk het is dat er christenen wonen in het Heilig Land. Zo hebben deze christenen het initiatief genomen om een school en een universiteit te stichten in de arme Palestijnse gebieden. Het bijzondere van deze scholen is dat er zowel christenen, moslims als Joden zijn die zich er thuisvoelen en daardoor plaatsen zijn geworden van hoop en vrede.
Tijdens onze reis hebben we met name de heilige plaatsen in Jerusalem, in Bethlehem en rond het meer van Galilea bezocht. In Jerusalem was het moeilijker voor te stellen hoe het er tijdens het leven van Christus uit had gezien, omdat alles wat uit die tijd nog over is meters onder het grond ligt en er bijna altijd een kerk op is gebouwd. De plek die het meeste indruk heeft gemaakt op mij (en ook op vele groepsgenoten) is de kerker waar Christus een aantal uur heeft doorgebracht, nadat Hij in de Hof van Olijven gevangen was genomen. Via een gat in de grond werden de gevangenen (en zo dus ook Christus zelf!) met een touw om zich heen meerdere meters diep naar beneden getakeld. Via een trap konden wij zelf ook in deze kerker komen en bleek het een kleine, donker ruimte te zijn geweest met alleen het gat in het plafond als ingang. Ook een andere plek was anders dan verwacht: zo bleek de geboorteplek van Christus in Bethlemhem geen stal, maar een grot te zijn!
Het meest bijzondere van deze reis was dat we merkten dat Christus als het ware met ons mee ging. Over de “Via dolorosa” liepen we zelf met een kruis de kruisweg, bij de plek waar Christus in het graf werd gelegd en is verrezen vierden we de Heilige Mis. En op een vissersbootje midden op het meer van Gallilea hadden we tijd voor Eucharistische aanbidding!
Al met al was het een reis om nooit meer te vergeten! We zijn al druk aan het bedenken waar we volgend jaar naartoe zullen gaan!
Karel