Reisverslag WJD Madrid

Door Johannes Wong Loi Sing, Sabrina van Dijk en Marianne Heijkoop.

Johannes Wong Loi Sing

11-8-2011 Donderdag

Vandaag is het een bijzondere dag. De pelgrims gaan vandaag op tocht, ergens door het bos om uiteindelijk Christus te ontmoeten om een hoge berg in een mooie basiliek. De jongeren krijgen een lunchpakket, zij worden ergens afgezet en de tocht kan beginnen. Onderweg krijgen zij een rood steentje. Dit symboliseert de goede eigenschappen. Tijdens hun tocht moesten zij een grijs steentje zoeken, dit is de schaduwzijde die later in de slotviering opgedragen zal worden, m.a.w. afstand doen van het kwade.
Het weer was mooi, de zon en de warmte waren voor velen een lekker gevoel, voor anderen viel het tegen. Uiteindelijk kwamen we met z’n allen aan op de berg om God te danken, om Christus te ontmoeten. Na de dienst kregen de jongeren de gelegenheid om een rondleiding te maken en onder andere de relikwieën van Maria Magdalena te begroeten.
Terug in Nevers kregen wij een heerlijke maaltijd en bedankten de keukenmedewerkers voor de goede zorg! Hierna volgde een workshop over Benedictus, patroonheilige van Europa. Het geheel werd afgesloten met gebed. Sommige van de jongeren gingen meteen naar de slaapkamer, weer anderen namen een gezellige wandeling en een biertje.

Sabrina van Dijk

10-8-2011 Woensdag

Het is de derde dag van onze tocht naar de WJD toe. Vandaag staat een dagtrip naar Vezelay op het programma. Rond half 10 staan we bij de bus om te vertrekken naar Chamoux, dit is ongeveer 1,5 uur rijden. Vanuit Chamoux is het heerlijk wandelen, door het bos en langs platteland. Het landschap is prachtig. Tijdens de wandeling wordt er ook gebeden en tijd in stilte doorgebracht om het dagthema te overwegen: “Op Hem gebouwd”. In mijn deelgroep trekken wij wat extra tijd uit om te letten op de schoonheid van de natuur. De pracht van God’s schepping en danken God daarvoor.
Rond 15 uur komen we aan in Vezelay bij de basiliek van het voormalige Benedictijnenklooster, waar wij met zijn allen Eucharistie vieren. Ook gaan we na de Eucharistieviering onder de basiliek waar de relieken van Maria Magdalena liggen. Een ieder wordt automatisch stil op het moment dat wij de trap naar onder afzakken. De ruimte is heilig en dat voelt een ieder heel sterk aan. Het is een ruimte voor gebed en meditatie.
Om 17 uur stappen we in de bus terug naar Nevers. In de avonduren volgt een interessante lezing over Heilige Benedictus. Zijn levensmotto en hoe wij kunnen leren om opgebouwd te zijn in Jezus Christus. Het is de laatste avond in Nevers, vele jongeren blijven nog nababbelen over de avonturen die zij door de dag hebben beleefd.

Marianne Heijkoop

8-8-2011 Maandag

Stel… je hebt het koud, het miezert, de rilling slaat op je benen en je smacht naar een kopje thee.
Je loopt een gebouw binnen en je ziet een grote massa jongeren. Ze staan in de rij om zich voor de grote reis aan te melden. Je kijkt om je heen. Daar ligt het: Een grote van stapel. Mooi in het oranje en bedrukt met de tekst: “Vamos a Madrid”. Het kopje thee waar je naar verlangde kan wachten… je wilt die trui.
Ja, de WJD is begonnen. Iedereen dezelfde trui, je moet het doen met een bekertje thee en je hoopt dat de deur snel opengaat, zodat je warm kan zitten en je lekker geniet van de jongeren om je heen.
We gaan op reis.

11-08-2011 Donderdag

Na een half uur streven, wachten en proberen om niet aan de kriebel in mijn buik te denken, heb ik besloten om toch te gaan biechten…
Een uur later, vanwege de lange rij, is er een grote last van mijn schouder gevallen. Samen met Eline bespreek ik de avond. Dit is mijn momentje van genieten. Heerlijk, even gezellig kletsen voordat we gaan slapen in onze warme slaapzak.
Het is de bedoeling dat we zachtjes doen, maar of dat gaat lukken?

12-08-2011 Zaterdag

Welkom?! Is iedereen altijd welkom? Mag zomaar iemand aankloppen en mee-eten? Zet jij je deur open als iemand een slaapplaats zoekt? En ga je dan ook nog een feest organiseren omdat je blij bent dat je visite hebt?
Zo ging het toen we vrijdagmiddag aankwamen in Haro (Spanje). Wat een feest was het! We waren uitgenodigd in de kerk en deze zat stampvol met 200 jongeren uit Nederland en Suriname. Er werd gezonden, geklapt en bedankt. Na de welkomstviering liepen we in een grote stoet naar het gemeentehuis waar we een welkomstspeech kregen. Vuurwerk werd afgestoken, natuurlijk werd er hard gezongen en ook het dansen mocht niet ontbreken. Geweldig! Het WJD-gevoel zit er weer helemaal in! Ik kan niet wachten op Madrid.

Flashback van Marianne Heijkoop

26 augustus 2011  Door: Marianne Heijkoop

Als je ook naar de WJD bent geweest, dan herken je dit waarschijnlijk wel: de herinneringen blijven maar komen. Marianne Heijkoop (je kent haar misschien van haar blogs uit Suriname) zat op de terugweg in de bus en schreef een van haar flashbacks voor ons op.

Daar lag hij. Wat zag hij er goed uit! Mooi wit, netjes opgeschud, heerlijk dik en mijn hoofd paste er precies in. Ik heb het over een kussen. Ernaast lag een grote, blauwe dobbelsteen. De afspraak was: “Wie twee gooit mag hem een nachtje lenen”. Terwijl ik er verlangend naar keek dacht ik terug aan de mensen die ik die dag had gezien…

Mini-WJD
Duizenden mensen in Haro, Noord-Spanje. We hadden daar een soort mini-WJD. Voor m’n neus liepen een aantal Fransen te zingen en te dansen. Hun vlaggen wapperden in de wind. Er straalde een vrolijkheid vanaf. Wat voelde het goed om één te zijn met die duizenden mensen. Het maakte niet uit wie je was en waar je vandaan kwam. Er was maar één ding dat telde en dat was het geloven in God!

Massa’s jongeren in Haro

Spannend…
Terug naar de dobbelsteen. De spanning steeg… Wie zou vannacht heerlijk slapen? Er werd gedobbeld. Nog geen twee. Ik ging op m’n knieën zitten, want ik moest het goed kunnen zien. Mijn beurt. Ik dobbelde… Ja!!! Twee!! We maakten de ronde af. Aaaa, nee, nog een twee! Nou ging het tussen mijn buurman en ik.

Chill!
Er werd gedobbeld maar de twee liet zich niet zien. Ik mocht dobbelen… Twee!!! Woehoe, wacht, ik moest niet te vroeg juichen. Mijn buurman gooide de dobbelsteen, hij rolde over de grond, hij viel stil, ik keek, hij lag op drie!!

Ik sprong van de grond! Yes!! Eindelijk, hoe chill, een nacht fijn slapen op een kussen 🙂

Blij
Zachtjes, zodat niemand wakker werd, ritste ik mijn slaapzak dicht. Mijn hoofd legde ik in het kussen. Hoe fijn, hij paste precies. Ik moest er om lachen!

Wat zijn de Wereldjongerendagen tof! Het hoeft allemaal niet zo serieus te zijn. De gezelligheid en al die mensen deden mij veel meer. Het was te gek om te zien dat geloven zo puur kan zijn! We staan er niet alleen voor, we hoeven alleen maar naar de mensen te kijken en we zien Gods schepping. Wat heeft Hij een goede smaak. Eén en al vrolijkheid!

Dichtbij God
Terwijl ik bezig was een fijne houding te vinden om te slapen, verscheen er een glimlach om mijn mond. Waarom is dit mij nou bijgebleven? Nou gewoon, het simpele! Er was totaal geen luxe maar we waren zo dichtbij God!