Author: jp2

Op ‘familiebezoek’ in Rome

Leidse jongeren bidden voor de Wereldjongerendagen

4 februari 2011  Door: redactie Jong Katholiek

Een lange donkere straat in Rome met hoge Italiaanse huizen in de kleuren geel en blauw met op de grond confetti, wijst ons de weg naar een restaurant waar we zullen gaan eten. We lopen een heuvel op en boven zien we het licht van de Sint Pieterskerk. Het eerste wat in ons opkomt… WAUW, wat zijn wij dicht bij de paus!

Van donderdag 27 tot zondag 30 januari was Marianne Heijkoop (21) uit Koudekerk aan den Rijn samen met de kerngroep van ‘WJD Leiden’ in Rome om te bidden voor de Wereldjongerendagen, aankomende zomer in Madrid. De reis zelf begon al met veel zegen. Lees maar!

Geen toeval

Van begin tot eind hebben we het gevoel gehad dat we werden geleid. De bussen stonden op ons te wachten, we hadden niet 10 minuten later op het vliegveld moeten zijn, want dan hadden we de vlucht gemist, en de metro’s kwamen aan als wij op het perron stonden te wachten. Niets ging verkeerd! We werden geleid door God. Een nieuw land, een nieuwe stad en een nieuwe taal.

“Heb je Facebook?”

De WJD-sfeer zat er goed in. We hebben gegeten bij een Italiaanse familie. Hoe WJD-achtig kan het zijn. De mensen waren gastvrij, hebben acht man in huis genomen en eten voor ons gemaakt. Wij waren op visite en we hoefden niets te doen. We hebben de familie mogen leren kennen en Julia en Benedetta (de dochters van het gezin) vroegen aan het einde: “Heb je Facebook?”. We leken één familie.

Sint Pietersplein op z’n kop

Zondagochtend om 12.00 uur stonden we op het Sint Pietersplein om de pauselijke zegen te ontvangen. De paus kwam voor zijn raam staan en het hele plein stond op zijn kop. Wat was iedereen blij. Dit deed mij denken aan de Wereldjongerendagen in Australië. Alle jongeren werden toen ook enthousiast toen ze paus Benedictus XVI zagen. De paus vertelde nu over de dag van de vrede. Dat we iedereen moeten liefhebben, want we zijn één familie. Als teken van de vrede liet hij twee duiven los (filmpje). Alle mensen waren laaiend enthousiast en de kinderen bleven zingen en springen.

Op pad!

Ik kan niet wachten op de WJD in Madrid. We hebben er deze dagen hard voor gebeden, we hebben de kracht mogen ontvangen om op pad te gaan en we vertrouwen dat het een spetterende WJD mag worden. Dat we deze dagen één familie kunnen zijn!

‘WJD Leiden’ is een initiatief van een groep jongeren uit Leiden. In de dagen voor de WJD organiseren ze in hun stad een voorprogramma, waaraan ook Surinaamse jongeren mee zullen doen. Op 8 augustus sluit de hele groep zich aan bij de reis van bisdom Rotterdam naar Madrid.

Van links naar rechts: Kapelaan Remery, Bernadette Lexmond, Bas van Berkel, Lodewijk Tax, Pauline van Berkel, Anne-Marijn Tax en Marianne Heijkoop.

Alle activiteiten

Privacyverklaring

Reisverslag Suriname van Marianne Heijkoop

WJD-avonturen overzee

 4 april 2011  Door: redactie Jong Katholiek

Donderdag op 24 maart ben ik het vliegtuig ingestapt om voor drie maanden in Suriname te gaan werken. De eerste week heb ik me vooral beziggehouden met de Wereldjongerendagen (WJD). Samen met mijn jongerengroep uit Leiden krijg ik in augustus namelijk een hele groep Surinamers op bezoek, om vervolgens samen met hen naar de Wereldjongerendagen te gaan. Vanaf de tweede week zal ik gaan werken voor het bisdom in Paramaribo.

We hebben de jongeren ontmoet en ze zien het helemaal zitten om mee te gaan naar de WJD! Ze hebben zich aangemeld en gaan er vanuit dat ze voor augustus hun geld bij elkaar hebben gesprokkeld. Dit zal helaas nog spannend worden, dus een extra gebedje kan nooit kwaad!

Marianne settelt in Suriname

12 april 2011  Door: redactie Jong Katholiek

Afgelopen week ben ik begonnen bij de blauwe zusters (officieel de ‘Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará’, red.). Ik ga hen in de komende maanden twee dagen per week helpen. 120 kinderen komen elke zaterdag op bezoek om te spelen, naar catechese te luisteren en stroop (siroop) te drinken. Op woensdag krijgen ze huiswerkbegeleiding. De kinderen vermaken zich uitstekend.

Conferentie

Om 10.00 uur (het ‘begon’ om 8.00 uur!) stroomde de zaal vol. Een spreker, een kleine jongeman van een jaar of dertig, kwam het podium op. Hij had meteen mijn aandacht door de vraag waarmee hij opende: “Durf jij met je Bijbel over straat?” Terwijl ik over die vraag nadacht sprak de spreker verder. De vrouw naast mij kwam een stukje dichterbij zitten. “Wat een goede spreker hè”? “Nou” zei ik, “zeker!” Ik was alleen niet verder gekomen dan de eerste zin, dacht ik bij mezelf. Want zou ik die Bijbel nou meenemen?

Lees meer


Alle activiteiten

Privacyverklaring

Reisverslag WJD Madrid

Door Johannes Wong Loi Sing, Sabrina van Dijk en Marianne Heijkoop.

Maandag 8-8-2011 Door: Marianne Heijkoop

Stel… je hebt het koud, het miezert, de rilling slaat op je benen en je smacht naar een kopje thee.
Je loopt een gebouw binnen en je ziet een grote massa jongeren. Ze staan in de rij om zich voor de grote reis aan te melden. Je kijkt om je heen. Daar ligt het: Een grote van stapel. Mooi in het oranje en bedrukt met de tekst: “Vamos a Madrid”. Het kopje thee waar je naar verlangde kan wachten… je wilt die trui.
Ja, de WJD is begonnen. Iedereen dezelfde trui, je moet het doen met een bekertje thee en je hoopt dat de deur snel opengaat, zodat je warm kan zitten en je lekker geniet van de jongeren om je heen.
We gaan op reis.

Donderdag 11-8-2011 Door: Johannes Wong Loi Sing

Vandaag is het een bijzondere dag. De pelgrims gaan vandaag op tocht, ergens door het bos om uiteindelijk Christus te ontmoeten op een hoge berg in een mooie basiliek. Onderweg krijgen zij een rood steentje. Dit symboliseert de goede eigenschappen. Tijdens hun tocht moesten zij een grijs steentje zoeken, dit is de schaduwzijde die later in de slotviering opgedragen zal worden, m.a.w. afstand doen van het kwade.
Na de dienst kregen de jongeren de gelegenheid om een rondleiding te maken en onder andere de relikwieën van Maria Magdalena te begroeten.
Terug in Nevers kregen wij een heerlijke maaltijd en bedankten de keukenmedewerkers voor de goede zorg!

Donderdag 11-8-2011 Door: Sabrina van Dijk

Rond 15 uur komen we aan in Vezelay bij de basiliek van het voormalige Benedictijnenklooster, waar wij met zijn allen de Eucharistie vieren. Ook gaan we na de Eucharistieviering onder de basiliek waar de relieken van Maria Magdalena liggen. Een ieder wordt automatisch stil op het moment dat wij de trap naar onder afzakken. De ruimte is heilig en dat voelt een ieder heel sterk aan. Het is een ruimte voor gebed en meditatie.
Om 17 uur stappen we in de bus terug naar Nevers. In de avonduren volgt een interessante lezing over Heilige Benedictus. Zijn levensmotto en hoe wij kunnen leren om opgebouwd te zijn in Jezus Christus. Het is de laatste avond in Nevers, vele jongeren blijven nog nababbelen over de avonturen die zij door de dag hebben beleefd.

Donderdag 11-08-2011 Door: Marianne Heijkoop

Na een half uur streven, wachten en proberen om niet aan de kriebel in mijn buik te denken, heb ik besloten om toch te gaan biechten…
Een uur later, vanwege de lange rij, is er een grote last van mijn schouder gevallen. Samen met Eline bespreek ik de avond. Dit is mijn momentje van genieten. Heerlijk, even gezellig kletsen voordat we gaan slapen in onze warme slaapzak.

Zatedag 12-08-2011 Door: Marianne Heijkoop

Welkom?! Is iedereen altijd welkom? Mag zomaar iemand aankloppen en mee-eten? Zet jij je deur open als iemand een slaapplaats zoekt? En ga je dan ook nog een feest organiseren omdat je blij bent dat je visite hebt?
Zo ging het toen we vrijdagmiddag aankwamen in Haro (Spanje). Wat een feest was het! We waren uitgenodigd in de kerk en deze zat stampvol met 200 jongeren uit Nederland en Suriname. Er werd gezonden, geklapt en bedankt. Na de welkomstviering liepen we in een grote stoet naar het gemeentehuis waar we een welkomstspeech kregen. Vuurwerk werd afgestoken, natuurlijk werd er hard gezongen en ook het dansen mocht niet ontbreken. Geweldig! Het WJD-gevoel zit er weer helemaal in! Ik kan niet wachten op Madrid.

Flashback van Marianne Heijkoop

26 augustus 2011 door Marian
Als je ook naar de WJD bent geweest, dan herken je dit waarschijnlijk wel: de herinneringen blijven maar komen. Marianne Heijkoop (je kent haar misschien van haar blogs uit Suriname) zat op de terugweg in de bus en schreef een van haar flashbacks voor ons op.

Daar lag hij. Wat zag hij er goed uit! Mooi wit, netjes opgeschud, heerlijk dik en mijn hoofd paste er precies in. Ik heb het over een kussen. Ernaast lag een grote, blauwe dobbelsteen. De afspraak was: “Wie twee gooit mag hem een nachtje lenen”. Terwijl ik er verlangend naar keek dacht ik terug aan de mensen die ik die dag had gezien…

Mini-WJD

Duizenden mensen in Haro, Noord-Spanje. We hadden daar een soort mini-WJD. Voor m’n neus liepen een aantal Fransen te zingen en te dansen. Hun vlaggen wapperden in de wind. Er straalde een vrolijkheid vanaf. Wat voelde het goed om één te zijn met die duizenden mensen. Het maakte niet uit wie je was en waar je vandaan kwam. Er was maar één ding dat telde en dat was het geloven in God!

Massa’s jongeren in Haro

Alle activiteiten

Privacyverklaring

Heilige Mis bij het graf van de Zalige Paus Johannes Paulus II

Op de laatste dat van het jaar waarin Johannes Paulus II werd Zalig verklaard heeft Kapelaan Remery een Heilige Mis bij zijn graf in de St. Pieter in Rome opgedragen. Dit speciaal voor de JP2 Stichting, voor al haar activiteiten en voor alle weldoeners van de JP2 Stichting.

Hieronder enkele foto’s.

Alle activiteiten

Privacyverklaring

Heilig Land reis

Op tweede paasdag zijn we met een gezellige groep van 16 jongeren uit Leiden en omstreken samen met onze kapelaan en 2 begeleiders van de organisatie Kerk in Nood op weg gegaan naar het Heilig Land. Niet alleen bezochten we veel belangrijke plaatsen uit het leven van Christus, ook hadden we veel ontmoetingen met de christenen die daar wonen. Het bijzondere is dat zij direct afstammen van de eerste christenen uit de eerste eeuw en dus in feite de aller-oudste christengemeenschap zijn. In die zin worden zij ook wel de “levende getuigen van Christus aardse leven” genoemd. Tijdens de ontmoetingen merkten we hoe belangrijk het is dat er christenen wonen in het Heilig Land. Zo hebben deze christenen het initiatief genomen om een school en een universiteit te stichten in de arme Palestijnse gebieden. Het bijzondere van deze scholen is dat er zowel christenen, moslims als Joden zijn die zich er thuisvoelen en daardoor plaatsen zijn geworden van hoop en vrede.

Tijdens onze reis hebben we met name de heilige plaatsen in Jerusalem, in Bethlehem en rond het meer van Galilea bezocht. In Jerusalem was het moeilijker voor te stellen hoe het er tijdens het leven van Christus uit had gezien, omdat alles wat uit die tijd nog over is meters onder het grond ligt en er bijna altijd een kerk op is gebouwd. De plek die het meeste indruk heeft gemaakt op mij (en ook op vele groepsgenoten) is de kerker waar Christus een aantal uur heeft doorgebracht, nadat Hij in de Hof van Olijven gevangen was genomen. Via een gat in de grond werden de gevangenen (en zo dus ook Christus zelf!) met een touw om zich heen meerdere meters diep naar beneden getakeld. Via een trap konden wij zelf ook in deze kerker komen en bleek het een kleine, donker ruimte te zijn geweest met alleen het gat in het plafond als ingang. Ook een andere plek was anders dan verwacht: zo bleek de geboorteplek van Christus in Bethlemhem geen stal, maar een grot te zijn!

Het meest bijzondere van deze reis was dat we merkten dat Christus als het ware met ons mee ging. Over de “Via dolorosa” liepen we zelf met een kruis de kruisweg, bij de plek waar Christus in het graf werd gelegd en is verrezen vierden we de Heilige Mis. En op een vissersbootje midden op het meer van Gallilea hadden we tijd voor Eucharistische aanbidding!

Al met al was het een reis om nooit meer te vergeten! We zijn al druk aan het bedenken waar we volgend jaar naartoe zullen gaan!

Karel

Alle activiteiten

Privacyverklaring

European Conference: ‘Religion and modern man’

In afwachting tot de komst van zo’n 80 Europese jongeren werden de voorbereidingen getroffen in Libramont, Belgie. Het snel wisselende weer van de Ardennen zorgde voor improvisatie en onverwachte momenten waarin van een stralende zon werd genoten. Welverdiende momenten om even bij te komen van het volle, inspirerende programma dat ons door de verschillende uitdagingen van onze moderne tijd heeft willen loodsen.

Terwijl de laatste jongeren nog aan het binnen komen waren zaten anderen al heerlijk met een bord op schoot: klaar voor de film. Een introductie voor het thema en een kijk op de verschillende manieren waarop wij ons leven kunnen vormgeven in de huidige maatschappij. Tegelijkertijd hebben we meteen kennis gemaakt met de uitdaging die sinds de toren van Babel aanwezig is en zo kenmerkend is voor België: communiceren ondanks, of misschien wel dankzij, de taalbarrière…

De eerste dag: ‘Challenges of modern times’. Met het boek ‘Licht van de wereld’ van Paus Benedictus de XVI in het achterhoofd nodigt p. Thomas Joachim (generaal prior van de Broeders van Sint Jan) ons uit om na te denken over een kenmerk van de moderne samenleving: de ontkoppeling van leven en wijsheid. Mgr. Leonard gaat hier verder op in en roept ons op om de waarde van de Kerk te (her) ontdekken. Hoe kunnen we in deze tijd nog de plaats van de media ontkennen? De paneldiscussie, onder leiding van Emmanuelle Dancourt (journaliste), zet de puntjes op de i: hoe kunnen we van de media gebruik maken om onze Christelijke waarden door te geven en uit te nodigen om het geloof verder te onderzoeken?

Later in de middag is het tijd voor de verschillende workshops rond thema’s waar wij dagelijks mee te maken krijgen: media, wetenschap, social media, psychologie. Hoe gaan wij hiermee om en op welke manier beïnvloeden zij ons leven? Gelukkig was er daarna de tijd om elkaar en onze verschillende culturen beter te leren kennen aan de hand van scetches en de gemene deler: lachen!

De tweede dag: ‘Europe and Christianism’. Al vroeg in de ochtend vertrokken wij naar Brussel: op ontdekkingstocht naar onze Christelijke Europese wortels. Het Parlementarium gaf een goed overzicht van de geschiedenis en het functioneren van het Europese parlement. Gelukkig kon Prof. Von Geusau ons verder meenemen in de huidige ontwikkeling en de vragen die dit oproept. Na de lunch en wat ontspanning stond een bezoek aan de Trappisten van Rochefort gepland. De oude traditie van het religieuze leven, de bierbrouwerij en het koningsmaal dat ons wachtte maakte dit tot een onvergetelijk bezoek. Wat is dan een betere afsluiting van de dag dan het vieren van de Eucharistie ter intentie van ons aller Europa.

De derde dag: ‘Ethics and modernity’. Hoe kunnen we onze moderne tijd begrijpen zonder naar het vraagstuk van het gezin te kijken? Wat zijn de verschillende samenlevingsvormen en wat doet dit met de meest kwetsbare onder ons: het kind? Pastoor Bonnewijn gaf ons hiervoor een aantal filosofische en theologische elementen om onze gedachten hierover aan te scherpen. Binnen het

gezin vinden we verschuivingen, maar ook in het werk: verwachtingen en prestatiedruk liggen steeds hoger: kunnen wij eigenlijk wel gelukkig zijn in ons werk? Philippe Laurent daagt ons vanuit zijn eigen ervaring als coach en manager uit om deze weg naar geluk te bewandelen.

Werk is één onderdeel van ons leven, en daarnaast? Hoe kunnen we gelukkig worden in ons dagelijks leven en wat zijn de sleutels tot dit geluk? In een paneldiscussie krijgen we inzicht in de verschillende manieren waarop we ons leven vorm kunnen geven en de uitdagingen die iedere levensvorm met zich meebrengt.

Na al dit nadenken is het tijd om onze ziel op een andere manier te laten voeden. Samen met twee andere muzikanten neemt Sigiswald van Kuijken ons door middel van zijn instrumenten mee in de wereld van de klassieke muziek. En laat ons zo de rijkdom ervaren van zijn persoonlijke zoektocht. Voldaan kruipen wij aan het eind van de avond aan de voeten van de Heer om ook ons leven aan Hem toe te vertrouwen en Zijn licht over ons te laten schijnen.

De vierde dag: ‘Does modern man need God?’. Wanneer we al de hedendaagse ontwikkelingen zien waar de mens aan ten grondslag ligt, hebben we God dan nog wel nodig? P. Thibault neemt ons mee in de vraag over de zoektocht naar God, speelt kunst hier eigenlijk ook een rol in? En last, but not least: hoe gaan wij om met andere religies, hoe verhouden wij ons tot hen? Kunnen wij iets van hen leren, kunnen wij met hen samenwerken?

Voor degene die wilden werd er afgesloten met Brussels by Night alvorens de volgende dag terug te vliegen naar huis. Al met al vier intense dagen die ons hebben gesterkt in onze zoektocht naar onze plek in de maatschappij en de ontdekking van de ander in zijn cultuur en gedachtengoed.

Laetitia Kremer

Alle activiteiten

Privacyverklaring

Twitter jij al met God?​

Alles wat je wilt vragen over God en geloof. En je krijgt nog antwoord ook. Zou het passen in 140 tekens? Michel Remery, tot voor kort werkzaam als kapelaan in Leiden, gaat de uitdaging aan. Hij twittert antwoorden op brandende vragen van jongeren en geeft naast de tweets uitgebreide uitleg op basis van wat de Kerk al eeuwenlang leert. Zo wordt aannemelijk dat het ook in de 21e eeuw logisch is om te geloven! De honderd vragen van dit eerste boek gaan over God, de Bijbel, Jezus en de Kerk. De vragen in het tweede boek gaan over je geloofsleven, gebed, ethiek en lifestyle. De boeken zijn voor iedereen bestemd. Want lezen over je geloof is leuk, maar twitteren is leuker.
De uitgave van de boeken ‘Twitteren met God’ is onderdeel van het werk van de JP2 Stichting. Meer informatie en een kijkje in het boek zijn te vinden op: www.twitterenmetgod.nl. Het boek is gemakkelijk te bestellen via Adveniat.nl, bol.com, eci.nl en het ligt in diverse boekhandels. Daarnaast zal het boek een aantal malen verkocht worden na afloop van de zondagsmis in de Leidse parochies.

Auteur                       Michel Remery
Titel                           Twitteren met God 1
Uitgever                    Adveniat
ISBN                         9789491042553
Aantal pagina’s         224
Prijs                           € 12,50

Alle activiteiten

Privacyverklaring

Een weekendje vol emoties!

Halverwege april 2013 zijn we met een groep jongeren, onder leiding van oud kapelaan Remery, naar Krakau (Polen) afgereisd. Het weekend stond in het teken van drie grote Heiligen uit ‘onze’ tijd, te weten: Paus Johannes Paulus II (Zalig), Zuster Faustina en Maximiliaan Kolbe. Deze laatste hebben we mogen ontmoeten in Auschwitz. Na twee inhoudelijke kennismakingsavonden beschikten we over de juiste bagage om te vertrekken. Met een groep van 27 jongeren zijn we met het vliegtuig afgereisd naar Krakau. Samen met een groep van ongeveer 15 Poolse jongeren zijn we het avontuur aan gegaan. Allereerst hebben we het ouderlijk huis van Karol Wojtyla bezocht en keken we uit op de Kerk waar hij als kleine jongen heeft leren bidden. Zaterdagmiddag hebben we Auschwitz bezocht alwaar we gedurende 4 uur alle gruweldaden aangehoord en bezien hebben. Het kwaad kreeg hier een gezicht en werd tastbaar. Niet in woorden te bevatten wat daar gebeurd is hoeveel mensen hebben moeten lijden. Na 4 uur zat iedereen er ook wel aardig doorheen en ‘vol’ van alle wanhoop hebben we antwoord gezocht op de vraag: “Waar was Jezus?”. Een moeilijke vraag die niet te beantwoorden lijkt. Vanuit ons geloof weten we dat Hij erbij was maar waarom heeft dit dan allemaal moeten geschiedde. Het antwoord zit verborgen in de diepste en ware kern van de mens. Ook al wilden de Duisters alles en iedereen op een onmenselijke manier uitroeien God is bij iedere mens, diep van binnen aanwezig. Dát stukje van de mens is niet te vernietigen. Dus God was er wel degelijk bij wat ook zichtbaar wordt in het lijdensverhaal van Heilige Maximiliaan Kolbe die Zijn leven geeft voor de ander. s Avonds weer thuisgekomen in ons gastenverblijf mochten we al onze zorgen, verdriet en ervaringen terug leggen bij God in de Heilige Eucharistische Aanbidding. De laatste dag stond met name in het teken van Heilige Zuster Faustina. We mochten haar klooster bezoeken. We werden rondgeleid door een zuster die met zoveel liefde over Jezus sprak dat haar boodschap bij iedereen direct het hart raakte. Vol van liefde zijn deze zusters en er heerste diepe rust en vrede in het Heiligdom. Het tegenovergestelde van onze gevoelens en emoties van de dag ervoor. We hebben de cel van Zuster Faustina mogen zien en bij haar reliek mogen bidden onder de afbeelding van de Goddelijke Aanbidding. Dit bezoek heeft zeer veel indruk op mij gemaakt. Het levensverhaal van Zuster Faustina is een mooi en inspirerend verhaal. Terugkijkend op dit enerverende weekend zal het bezoek aan het Heiligdom bij mij de meeste indruk achterlaten omdat hierbij stappen uit Liefde zijn gezet. Het verderf is van tijdelijke aard en maakt ruimte voor nieuw leven. Zoals ook zichtbaar werd op het terrein van Auschwitz: waar de barakken vroeger stonden was nu groen fris gras gegroeid. En zoals de kapelaan dit mooi mocht toelichten: het Kwaad heeft niet het laatste woord. Na lijden en verderf laat God ons zien dat we mogen geloven in leven na de Dood die Hij ieder van ons zal schenken.

Pauline van Berkel

Alle activiteiten

Privacyverklaring

Twitteren met God deel 2

Deel 2 van de serie ‘Twitteren met God’ is uit! Een nieuw boek vol gedurfde vragen van jongeren. Zo vroeg Veronica zich af: ‘Moet je iemand tot elke prijs in leven houden?’ Tja, nog niet zo’n eenvoudige vraag. Hoe ga je om met leven en dood? Hoe ver ga je met de zorg van iemand? Hou je iemand echt tot elke prijs in leven? ‘Nee, niet tot elke prijs’, zo lezen we. ‘Buitenproportioneel dure of zware behandelingen hoeven niet. Wel moet gewone zorg zoals voeding doorgaan tot het einde.’

Maar wat is buiten proportioneel dan? Even kijken wat er hierover in het boek precies staat: ‘Sommige behandelingen zijn heel duur, zeldzaam of schadelijk voor andere delen van het lichaam. Zo’n buitengewone behandeling hoeft niet altijd te worden gegeven en kan eventueel worden stopgezet. De arts zal daar een afweging over maken.’ Aha, dat maakt het al een stuk begrijpelijker. Per geval bekijken dus. Hoe denk jij hierover? Ben je het hiermee eens? Of roept het vragen bij je op? Discussiëren mag! Nieuwe vragen stellen ook!

Lezen we verder dan komen we nog meer ingewikkelde vragen tegen: ‘Is de “sociale leer van de Kerk” goed zijn voor de armen?’ Dit roept bij mij gelijk de vraag op, wat is precies de sociale leer van de Kerk? Ook hier wordt natuurlijk antwoord op gegeven. Dit kun je vinden op bladzijde 202 van je boek. Heb je nog geen exemplaar in je bezit? Geen nood, ga snel naar de webshop van www.twitterenmetgod.nl.

Alle activiteiten

Privacyverklaring

Jongerenbedevaart naar Istanbul.

Zo’n mooie, indrukwekkende reis valt maar moeilijk in een kort verslag weer te geven. Voorafgaand aan de reis waren er al twee voorbereidingavonden geweest om elkaar wat beter te leren kennen en iets meer te leren over Istanbul en de Islam. Uiteindelijk was het 4 april dan zover: we vertrokken om 08.00 uur naar Istanbul. Na een 3 uur durende vlucht en een busreis van 40 minuten kwamen we aan bij ons hotel. Na een korte pauze, om de spullen weg te zetten, hadden we een ontmoeting met fr. Bulai van de St. Anthony church (waar we ook kapelaan Remery ontmoetten), een Mis in de St. Lodewijk of France kapel, en een gezellig diner. De dag werd afgesloten met Aanbidding.

Zaterdag begon de dag met de Mis in de Italiaanse parochie. Na de Mis volgde een lange, mooie wandeling door Istanbul naar de Hagia Sophia. Na een bezoek aan deze voormalige kathedraal en moskee en na een heerlijke lunch, zijn we naar de Grieks Orthodoxe kerk gewandeld. Hier hebben we een Vesperviering meegemaakt en aan het einde van deze viering hebben we de kans gehad om de patriarch van Constantinopel te ontmoeten. Na een wandeling terug langs nog twee kerken en een heerlijk diner, werd de dag weer afgesloten met Aanbidding.

Op zondag vierden we de Mis met de parochianen van de St. Anthony church. Na de Mis hadden we een ontmoeting met leden van Lectio Mariae. Zij vertelden wat Lectio Mariae inhoudt, en we hebben een bijeenkomst van hen mee mogen maken. Na deze ontmoeting was er tijd om zelf er op uit te trekken in Istanbul. Aan het einde van de middag was er een indrukwekkende ontmoeting met leden van de Turks Charismatische beweging. Een aantal van hen vertelden hun verhaal, wat heel erg indrukwekkend was. Zij nodigden ons ook uit om deel te nemen aan een viering van hun. Na het diner was er de mogelijkheid om alle indrukken weer even bij God neer te leggen, in de Aanbidding.

En toen was helaas al weer onze laatste dag van deze bijzondere reis aangebroken. Na de Mis in de St. Peter and Paul church, die overigens in het Nederlands, Engels, Latijns en Italiaans was, was het tijd om onze koffers weer in te pakken. Aangezien we pas om 22.00 uur gingen vliegen hadden we nog wel wat tijd over, dus hebben we een bezoek gebracht aan de Blauwe Moskee. Na dit bezoek zijn we ook nog in de Basiliek Cisterna geweest. Na een wandeling terug en een lunch, was het dan toch echt tijd om weer in de bus te gaan naar het vliegveld. Onder de indruk van alle verhalen, alle mooie / bijzondere dingen die we gezien hebben, de vele gesprekken en contacten die we opgedaan hebben, was het weer tijd om naar Nederland terug te keren.

We mogen terug kijken op een bijzondere , indrukwekkende, mooie reis naar Istanbul.

De groep bestond uit 29 jongeren.

Alle activiteiten

Privacyverklaring